Honowanie nazywane także szlifowaniem krzyżowym to precyzyjna technologia wykorzystywana w procesie obróbki otworów. Gwarantuje ona uzyskanie wymaganego wymiaru, tolerancji obrabianego otworu, jak również wymaganą chropowatość powierzchni Z tego względu honowanie stosowane jest jako precyzyjny sposób wykańczania wielu elementów maszyn i urządzeń lub w celu wyeliminowania ewentualnych błędów geometrii.
Na czym polega honowanie i czym różni się od tradycyjnego szlifowania powierzchni?
Honowanie to maszynowa dokładnościowa obróbka ścierna otworów. Podczas honowania usuwane jest zazwyczaj od 0,05 do paru milimetrów materiału, dzięki czemu umożliwia ona otrzymanie IT4-IT6 dokładności oraz chropowatość na poziomie Ra0,2÷Ra0,6. Honowanie może być wykorzystywane do obróbki wałków, płaszczyzn i uzębień, jednak w praktyce najczęściej stosuje się je do obróbki wewnętrznych powierzchni walcowych. Dzięki honowaniu możliwe staje się uzyskanie bardzo wysokiej dokładności wymiarowo-kształtowej, a także powierzchni z charakterystyczną kierunkową strukturą i chropowatością, która ma bezpośredni wpływ na poprawę współpracy ruchowej elementów.
Honowanie musi być przeprowadzane na specjalnej maszynie – honownicy przemysłowej. Jest ona wyposażona w głowice z kamieniami ściernymi, które mogą być wykonane z korundu, karbokorundu albo diamentu. Ziarna tych materiałów są spojone materiałami ceramicznymi, żywicami syntetycznymi lub metalem.
Proces honowania rozpoczyna się od etapu wstępnego, którego celem jest uzyskanie poprawnej geometrii. Następnym etapem jest honowanie wykańczające, głowica honująca oprócz ruchu obrotowego wykonuje ruch posuwisto-zwrotny. W ten sposób na powierzchni powstaje charakterystyczny dla honowania szlif krzyżowy. Kolejnym etapem jest wygładzanie, dzięki któremu wszelkie ewentualne nierówności, które mogły powstać podczas wykonywania szlifu krzyżowego, są eliminowane.
Aby honowanie przyniosło oczekiwane rezultaty, podczas całej obróbki siła docisku, ilość obrotów oraz prędkość posuwu muszą być starannie dobrane. Ważne jest także zastosowanie odpowiednio dostosowanego do wymogów obrabianego metalu chłodziwa.
Jakie błędy geometrii mogą być zniwelowane podczas honowania?
Wszystkie części maszyn i urządzeń mechanicznych, które pracują pod dużymi obciążeniami, muszą być wykonane bardzo precyzyjnie. Zastosowanie tej technologii pozwala na precyzyjny montaż i gwarantuje, że w procesie eksploatacji nie zużywają się one tak szybko. Honowanie pozwala otrzymać wysoką dokładność wymiarowo-kształtową, określoną kierunkową strukturę, a także chropowatość. Wszystkie te parametry są niezwykle istotne, gdyż wpływają na lepszą współpracę ruchową obrabianych elementów.
Podczas honowania można skutecznie i szybko pozbyć się różnych błędów geometrii otworów. Są to najczęściej: rysy, krzywizny osi, stożkowatość, owalność lub falistość. Honowanie pozwala skorygować błędy kształtu otworu takie jak np.: beczkowatość, klepsydra. Dzięki niemu można również usunąć błędy geometrii powierzchni (np. rysy wzdłużne).
